भेटीस तुझ्या मी
सखये आतुर झालो
बेभान धुंद मी
जलद होऊनी आलो।।१।। अ
बाहूत अशी ये
नको दुरावा आता
मम प्रिये न सहवे
दुःख तुझे विरहार्ता।।२।।
हा विरहाग्नी गे
नित्य जाळितो तुजला
दारूण उसासे
क्षीण तनु धरणीला।।३।।
साजिरे गोजिरे
हसरे ते तव वदन
सखी हाय लोपले
दिसे उदासही म्लान।।४।।
होऊन मेघ मी
मृगातला आसुसला
प्रिय धरणी आलो
तृप्त कराया तुजला।।५।।
खूप छान कविता👌👌🙏