सुख पाहू जाता पुढे दुःख येतेजणू वेषधारी सूख दुःख हो तेविषयी न सुख तेनाती न जगतीगुरु सद् गुरू संत हे सांगताती..१ सुख शोध घेता दिसे मार्ग एकपरमात्म प्राप्ती सुख मात्र एकभगवंत नामातचि ईश प्राप्तीगुरु सद् गुरु संत हे सांगताती..२ मुखी नाम घ्यावे दिले सद् गुरुंनीअती भक्तीभावे गुरुंना स्मरोनीआशा आकांक्षा नको वासना तीगुरु सद्गुरु संत हे सांगताती..३ नसे देव नामाहुनी वेगळा तोवसे देव नामातचि सावळा तोअसे नाम घ्या देव येईल हातीगुरु सद्गुरु संत हे सांगताती..४ जिथे नाम तेथे भगवंत भक्तभगवंत प्राप्ती जगणे तदर्थमुखी नाम भक्ती कलीमाजी मुक्तीगुरु सद्गुरु संत हे सांगताती..५
Category: Long Poems
मंगळागौरीची आरती
शुभ सौभाग्याची खाण, मागते दानसदा सुखकारीओवाळुनी मंगलगौरी।। श्रावणमासी मंगळवारीएका घरी जमुनी आम्ही नारीधूपदीप पूजेचा आगळा थाटमांडिले पाट..मंगलगौरीओवाळुनी मंगलगौरी..।।१।। नाना परी सुमने पत्री याआणिल्या देवी तुज अर्पायाहे कमळ फूलं ही छानकेवडा पान..प्रिय तुज गौरीओवाळुनी मंगलगौरी।।२।। सोळापाने वरी सुपारी याहा विडा देवी तुज वाहूयानैवेद्द्याचे वाढले पानओटी सामान..आरतीचे ताट करीओवाळुनी मंगलगौरी।।३।। या जीवन क्रीडा नौकेलापैलतीरी क्रीडन न्यायालानिवडिला जोडीदारखरा आधार..प्रिय सहकारीओवाळुनी मंगलगौरी।।४।। दे उदंड आयु मम पतीलासौभाग्य दान दे देवी मलाही विनंती चरणालादेवी तुजला..मंगलगौरीओवाळुनी मंगलगौरी।।५।।
ऋतू वर्षा
हसरा श्रावण,गातच येईल,वर्षे चे गायन,आनंद देईल! पाऊस बरसे,डोंगर तळ्यात,तुडुंब वहाते ,जीवन डोहात! पोपटी पानां चीनक्षी खुलली ,रंगीत फुलांची,बाग सजली ! अर्पण करण्या,आतुर झालेली,सृष्टीची ओंजळ ,तृप्त भरलेली ! चराचरामध्ये,निसर्ग निर्मळ!आनंदे पहातो,सृष्टीचा हा खेळ! वर्षा ऋतू येतो,सृष्टी ला वेढितो!सर्व ऋतूनाही ,संजीवन देतो !
योगा दिन…२१ जून
योग येतो जीवनी,घेऊनी संजीवनी !आरोग्य आणि संपदा,हातात हात घेऊनी ! जगी पटली सर्वांना,योगाची अद्भुत किमया!लोपली होती कालांतरी,भुलवी भौतिक माया! भौतिकाची ओढ होती,सुदृढ शरीर दुर्लक्षित !योग अन् व्यायामाची,हरपली होती रीत ! योगगुरुची गरज होती,आधुनिक जगाला!रामदेव रुपे धावत आला,कृष्ण अपुल्या साथीला! निरामय योग शिकवला,रामदेव बाबांनी !होऊ सगळे योगाभ्यासी,सफल होऊ जीवनी!
……ऋतू……
सहा ऋतूंचे येणे जाणेपरिवर्तन हे निसर्ग हाशिशिरामागुनी वसंत येतोसरे पानगळ बहर अहा!..१ कधी ओकतो आग ग्रीष्म हीशांतवी वर्षा जलधारातमामागुनी प्रकाश यावा रात्रीनंतर दिवस खरा…२ तसेच आहे मनुष्य जीवन. सुखदु:खाचा गोफ जणुयश वा अपयश मोद खेद हीसप्तरंगी हे इंद्रधनु…३ वसंत फुलतो मनी जीवनीअसो कोणता मग ही ऋतूविरही कोणी मुखी शब्द हेहवीस तू गे !..हवास तू !..४ निसर्ग सुंदर जीवन सुंदरफुलपाखरु हे मनही हवेदाता तो भगवंत विधाताकृतज्ञ आपण मात्र हवे!..५
मायबाप
जन्मदात्री माय,सांभाळे नऊ मास!बालपणी भरवी ,घासातला घास ! बापाची मायान दिसे बाहेरी !परी ओसंडून वाहे,मनातून भारी ! माय बाप दोन्ही,संसार रथाची चाकं!एक साथ जाती,तेव्हा मिळे सुख वाट! माय बापाचे छत्र,आता नाही डोक्यावरी!परी छाया त्यांची कधी,झाली नाही दूरी ! जन्मदाते माय बाप,प्रेम त्यांचे अखंड!मनी मी अनुभवते,माया त्यांची उदंड!
बाबा
माझ्या स्वप्नांसाठीस्वतःची स्वप्नं ते विसरलेमाझ्या वाट्यावरचे काटेते कायमच उचलत आले काबाडकष्ट करुन त्यांनीघाम सतत गाळलाभविष्याच्या फुलबाग माझात्यांनीच की हो फुलवला खेळ गमतीजमती साठीते मित्र जरी बनलेअडचणीच्या प्रसंगीदेवबाप्पाही तेच झाले चुकलो अनेकदा मीबाबांचे बोलही ऐकलेमाझ्या साठी अनेकदामूक अश्रू ढाळलेलेही पाहिले आईने धरली सदावेड्या मायेची ती छायाकुटुंबाला संपूर्ण माझ्याबाबांचाच भक्कम पाया बाबांचा अवतार जसानारळ, काटेरी फणस ते खरेकरारी चेहऱ्यावर राग जरीअंतरी काळजी, आपुलकीचे झरे सर्व संकटात आमच्यादारात उभे ते, जणू काही ढालखंबीरपणाची त्यांच्याखरंच आहे हो कमाल आईसंगे मनमोकळेबोललो, हसलो रडलोबाबांसमोर मात्र सदाघुमाघुमाच राहिलो अंतरीची त्यांची मायाकस्तुरी अत्तराचा जणू फायादिसे वरुन काही नाहीसुगंध पसरवी नुसती छाया बाबांसाठी वृद्धापकाळीबनेन का मी आधाराची काठीमनातला बाबा माझ्याहोईन का माझ्या मुलासाठी
*झुला*
पहाता झुला वयाचे भान हरपते झुला झुलण्याला वयाचे बंधन नसते उंच उंच घेता झुला मन आभाळ होते करपाशा पसरुनी नभा तोलू पाहते उंच जाता झुला यायचे धरणी माघारा, भान सदैव जपायचे मानवाचा जन्म सखा झुला जन्मा येता झुल्यात ठेवती.. ममतेने देऊनी हिंदोळा, अंगाई गाती.. असाच राहू दे आयुष्याचा झुला, होत राहो सदैव खाली वरती…..
*मैत्री*
जन्मा सवे येते मैत्री,नात्यांच्या विणीतुनी,सम विचारधारेतुनी,कधी शत्रू मैत्री,कधी विशुद्ध मैत्री. मैत्री कधी ठरवून का होते?मैत्री ला वयाचे बंधन नसते.मैत्री दिनी काव्य करायचे,मैत्री वरच बोलायचे.मैत्री तर अखंड वाहणारा निर्मळ झरा…..जिथे मिळतो आनंदाचा निखळ सहारा…… मैत्री असावी जन्मजन्मांतरी ची,मैत्री खरी संकट घडीला टिकणारी,मैत्री असावी आश्वस्त शब्दांची, बालवयी जरी पांगलो,यौवनात जरी दूर गेलो,वृद्धत्वी जरी निजधामी गेलो,मागे राहिलेल्या मैत्रेयाला आठव असणारी…..
*पाऊस पाऊस, पाणीच पाणी*
पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीवळचणीला ओला कावळा ओली चिमणी….इथे तिथे विसावा शोधू लागले,घर बांधायाचे राहून गेले… पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीबाजारी रमलेले नरनारी,दुकानाच्या आडोशाला उभे राहिले,विस्मरण छत्रीचे आज जाहले ,पाऊस थांबण्याची वाट पाहू लागले,हाती धरिल्या पिशव्यांचे ओझे वाटू लागले… पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीआठवुनी शैशव अपुले, वृद्ध पलंगी दबकून बसले,गवाक्षातील शिडकाव्याने अंग तयांचे गारठु लागले,ओढुनी शाल अंगावरी घोटभर चहाची वाट पाहू लागले….. पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीओहोळ, नाले पिसाट जाहले,उन्मत्त होऊनी नदीस मलीन करू लागले….. पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीगढूळली सरिताअश्रूभरीत डोळ्यांनी, सागराकवेत जाण्यासाठी आसुसली,झरझर वाहुनी खळाळत सागरास मिळाली,सरितेचे अश्रू पिऊनी सागर खारट जाहला,होता बाष्प जल थेंबांचे पाऊस होऊनी कोसळू लागला…… पाऊस पाऊस, पाणीच पाणीधांदल गडबड, भिन्न विचार अन् भिन्न गाणी…….