तो वड एक महानघालून प्रदक्षिणा ज्यालापरत मिळवले सावित्रीनेआपल्या प्रिय पतीचे प्राण तो आणि असे अनेक वडअजूनही उभे आहेतपाय जमिनीत रोवून घट्टऐकतात दरवर्षी तेनवसावित्रींचें पतीहट्ट वडाला फेऱ्या मारणाऱ्यादोरीचे बंध बांधणाऱ्यासगळ्या स्त्रिया का सावित्री असतात ?ज्यांच्यासाठी त्या व्रत करतातसगळे का ते सत्यवान असतात ? सात जन्मी हाच मिळावा जोडीदारयासाठीच होते जरी प्रार्थनामनात दोघांच्या असतात कानक्की तशाच भावना ? सावित्रीला आजच्या हवा आहे खरंच कातो सत्यवान जन्मोजन्मी ?आणि ज्याच्यासाठी उपास करतातसत्यवानाला त्या हवीय का तीच सावित्री पुढल्या तरी जन्मी !!! सावित्री -सत्यवान महती त्यांची थोरत्यांच्यापुढे आपण सारे लहानथोरमहत्वाची आहे तरी प्रेम -भावना सात जन्म कोणी पाहिलेत ?हाच जन्म महत्वाचामिळाली ती सावित्रीआहे तो सत्यवान जपायचा संस्कार म्हणून वटपौर्णिमासण साजरा करत राहूया …पतीपत्नी सारे विश्वास अन् प्रेमाचं रोप सतत फुलवत ठेऊया
Category: Long Poems
मानवाने जन्म घेऊन कळतनकळत या वसुंधरे वर अनन्वित अत्याचार केले आहेत. मीही त्यातीलच.हे जन्मभूमी वसुंधरे तूतव उपकाराच्या ऋणात कृतघ्न मीहिमाच्छादित सोनकिरणांची शुभ्रता तूउजाड पर्वतावरील काळाकभिन्न कातळ मीशांत सोज्वळ अखंड प्रवाहित गंगा तूउथळतेने स्तोम माजविणारा जलप्रपात मीशितलतेची मूर्त तरुरुपी सावली देणारी तूपरावलंबी खुरटे खुजे बांडगूळ मीआसेतू हिमाचल द्वीपसमूहास बांधणारी तूवंश जात धर्म प्रांतात अडकणारा मीप्रेमपाखर अथक वृद्धिंगत करणारी तूफाटक्या झोळीचा कायम याचक मीवरदानांची नित्य बरसात करणारी तूदे बुद्धी लवकर कधी उतराई होणार मी.
जागतिक चहा दिन २१में
गरमागरम चहा द्या मज आणुनी…पिऊन टाकीन मी आनंदाने…किती किती प्रकार त्याचे,कधी आल्याचा, कधी वेलचीचा, तर कधी दालचिनीचा… दरवळ दरवळ पसरे..कधी बशीतून, फुर् करोनी,कधी गरम गरम घोट घेऊनीआस्वाद त्याचा घेतच रहावा,कधी कटिंग तर कधी फुल… कधी खारी सवे,तर कधी पाव बुडवून…मनसोक्त चहा पिऊन घ्यावा…जागोजागी अमृततुल्य चहालज्जत आणतो भारी… चहा पिण्याची तर तऱ्हाच न्यारी….असती जगात अनेक व्यसने..चहाचे व्यसन जगात लय भारी…..पाहुण्याचे आदरातिथ्य,चहाच देतो पोचपावती…. फुळुक पाणी, पांचट, काळाकुट्ट, कडवट…किती किती विशेषणे लावती तयाला….तरी सदैव तयार तुमच्या स्वागताला….म्हणूनच म्हणते…गरमागरम चहा द्या मज आणुनी..,पिऊन टाकीन मी आनंदाने….☕☕☕
*आई **
आई – उच्चारलेले पहिले नावआनंद वेदना प्रत्येक प्रसंगात ओठी येणारे तेच नाव जवळ असते तेंव्हा नसते भानआणि नसते तेंव्हा अडते प्रत्येक पानमोठे झालो दूर गेलो पणआई पाशी कायम लहानच राहिलो सण-वार आले की तिच्या हाताची चव आठवतेआणि मनात उमाळे दाटून येतात मनाच्या प्रत्येक कोपऱ्यात तिच्या अनेक आठवणी आहेततिच्या मुलालाच फक्त कळावेत असे काही शब्द आहेत आई असते घरातील एक धागाघरातील सगळ्या फुलाचा हार करूनत्यांना दाखवते योग्य जागापाऊस येतो ओले करून जातोआईच्या प्रेमाच्या पावसासाठी आपण कायमच आसुसलेले राहतोवर वर तिचे अस्तित्व जाणवत नाहीठेच लागली तर तिच्याशिवाय कोणाला साद जात नाही आई सर्वांची काही वेगळी नसावीमाझ्या सारखीच तुमची असावी खरच आई बाळाची माउलीआई भर उन्हात शांत सावली आई दुधातली मलईआई भांड्यांना तेजावणारी कल्हई आई जशी कृष्णाने द्रौपदीला दिलेली थाळीकधीही न संपणारी तिची प्रेमाची झोळी सर्व मातांना मातृदिनाच्या शुभेच्छा !!!
सोनसळी बहावा
एका रात्री पाहिला बहावा,चंद्र प्रकाशी बहरताना !गुंतून गेले हळवे मन माझे,पिवळे झुंबर न्याहाळताना! निळ्याशार नभिच्या छत्राखालीलोलक पिवळे सोनसावळे!हिरव्या पानी गुंतुन लोलक,सौंदर्य अधिकच खुलून आले. ! शांत नीरव रात भासली,जणू स्वप्नवत स्वर्ग नगरी!कधी न संपावे ते अपूर्व क्षण,आस लागली मनास खरी! फुलवल्या बहाव्याच्या मिठीतसामावून अलगद जावे!मृदू कोमल स्पर्शाने त्याच्या,अंगोपांगी बहरून यावे!
चैत्र पाडवा
नव वर्ष प्रतिपदा!ब्रह्मदेवाने विश्व निर्माण केलेला दिवस!मग त्याचे महत्त्व अनन्यसाधारण आहे… गुढी उभारणे हे आपल्या मनातील परमोच्च आनंद गगनापर्यंत पोहोचवण्याचा प्रयास होय!शुभ सुभग, सुखद दिन..चैत्र मास, चैत्र पालवी सारा सृजनाचा सोहळा… ऋतू जरी शुष्क उन्हाळा..रसदार फळांचा असतो मेळा..अशाच या चैत्र मासातील पहिला नववर्ष सोहळा.. आबाल- वृद्ध आनंदी आनंदी..तरुणाईच्या स्वप्नांची वृद्धी..नवविवाहितांच्या ये आनंदा भरती… सौख्यदारी ,सौख्य घरी….आम्रपर्णी तोरणे, दारी..सुंदर रंगावली रंगली प्रांगणी.. प्रातःकाळी कडूनिंब पानाचे सेवन….हो वरदान सकल वर्ष आरोग्य संपन्न….गोडधोड, मिष्टान्न सुग्रास भोजन… रसना होय तृप्त जरी….बहुगुणी तांबूल मुखी खूमारी….काय वर्णन ते गुढीपाडव्याचे करावे? व्यक्ती तितक्या प्रकृती या न्यायाने रूढीस चालत न्यावे…बदलते जग, बदलते विचार…रुपडे बदलले साजरा करण्याचे… हेतू मात्र एकच सदैव..आनंद द्विगुणित करण्याचे…..कोकिल रव पडता कानी…. बहरलेला आम्र तरू मधुमासा ची आठव देतो….चैत्र पाडवा नव्या स्वप्नांचा इमला बांधण्यास सज्ज होतो….
वळीव
आला वळीव वळीव,विझवी होळीच्या ज्वाळा!धरती ही थंडावली,पिऊन पाऊस धारा ! मृदगंध हा सुटला,वारा साथीने फिरला!सृष्टीच्या अंतरीचा,स्वर आनंदे घुमला! गेली सूर्याची किरणे,झाकोळून या नभाला !आज शांतवन केले,माणसाच्या अंतराला! तप्त झालेले ते मन,अंतर्यामी तृप्त तृप्त !सूर्या, दाहकता नको,मना करी शांत शांत !
माय मराठी
जन्म कुसुमाग्रजांचा ,सौभाग्य महाराष्ट्रा चे!लाभे कृपा शारदेची ,भाग्यवंत आम्ही येथे ! माय मराठी रुजली,अमुच्या तनामनात!दूध माय माऊलीचे,प्राशिले कृतज्ञतेत ! साहित्य अंकी खेळले,लेख, कथा अन् काव्य!माऊलीने उजळले ,ज्ञानदीप भव्य- दिव्य! घेतली मशाल हाती ,स्फुरे महाराष्ट्र गान !भक्तीचे अन् शौर्याचे,राखले जनी हे भान! ज्ञानेश्वरी ज्ञानयाची,सोपी भाषा तुकयाची!मराठी रामदासांची ,समृद्धी माय मराठीची! सौंदर्यखनी मराठी,कौतुक तिचे करू या!मी महाराष्ट्रीय याचा,अभिमान बाळगू या!
जागतिक महिला दिन
“यत्र नार्यस्तु पूज्यंते रमन्ते तत्र देवता”(जिथे स्त्रीची पूजा होते किंवा जिथे स्त्री पूजनीय असते तिथे देवाचा वासअसतो) थोडक्यात स्त्रियांची कार्य शैली, त्यांचे जीवन, चरित्र जेंव्हा एक आदर्श म्हणून आपण मानतो आणि तेथे दैवी अनुभूतीचा अनुभव घेतो . मी कर्मकांड मानणारा नाही त्यामुळे कदाचित दैवी नसेल तरी एका निर्मळ वातावरणाची निर्मिती मात्र आपण अनुभवतो. स्त्रीची लज्जा, तिच्या चेहऱ्यावरचे हास्य हि तिची आभूषणे आहेत तर अश्रू तिचे अस्त्र . पण कोणाही स्त्रीच्या डोळ्यात आलेले अश्रू जीव हेलावून टाकतात. ते आनंदाचे असले तरी आणि ते वेदनेचे- अपमानाचे- अवहेलनेचे असले तरी . ज्या घरातील स्त्री आनंदी ते घर समाधानी आणि ज्या समाजातील स्त्री सन्मानित तो समाज प्रगतिशील हे नक्की . तरी देखील स्त्रीवरील अत्याचार, तिचे शोषण पिढ्यान पिढ्या चालत आले आहे . आपण आज स्वतःला प्रगत- सुशिक्षित समजतो , पुरोगामी मानतो , पाश्चात्य संस्कृती अंगीकारून modern. म्हणवूंन घेतो. पण समाजातला बराचसा भाग अजूनही रूढीवादी (CONSERVATIVE) आहे , बराचसा अशिक्षित आणि मागासलेला देखील आहे . थोड्याफार प्रमाणात पहिला वर्ग सोडला तर सर्व ठिकाणी स्त्री हि फक्त “रांधा वाढा उष्टी काढा ” यातच अजूनही अडकली आहे . तिच्याकडे उपभोग्य वस्तू म्हणून बघणेही सगळीकडे सारखेच. निर्भया, हैदराबाद, सारख्या घटना घडतात आणि आपण त्या मूग गिळून बघत बसतो, किंवा त्यावर आपल्या परीने निषेध व टिपणे नोंदवतो आणि media त्या मीठ मसाला लावून दाखवत बसते . . यातून आपण काय शिकणार ? पालक आपल्या मुलींना मर्यादेत राहण्याचे शिक्षण आणि संस्कार देतातच पण तेच संस्कार मुलांनाही द्यायला पाहिजेत . प्रत्येक स्त्री ही आई किंवा बहीण मानणे शक्य नसले तरी एक मैत्रीण असू शकते -एक व्यक्ती म्हणून तिची स्वतःची व्यक्तिगत तसेच सामाजिक ओळख आणि मान आहे आणि तो ठेवला पाहिजे हि जाण आणि भान लहानपणापासून आणून देणे हे प्रत्येक पालकाचे कर्तव्य आहे आणि वेळोवेळी त्यांनी त्याची खात्री करून घेतली पाहिजे . मुली आज सगळ्याच क्षेत्रात मुलांच्या खांद्याला खांदा लावून काम करतात , काही वेळा त्यांच्या पुढेही असतात . क्षेत्र corporate. असो किंवा जाहिरातींचे , entertainmaint. चे असो त्या सर्वच क्षेत्रात आघाडीवर आहेत. वेळ प्रसंगी त्यांचा पेहराव , वावरणे काही सो कॉल्ड सुधारकांना किंवा समाज संरक्षकांना आक्षेपार्ह वाटत असेल आणि त्याबद्दल ते संस्कार आणि संस्कृतीच्या नावाने व्यर्थ आरडाओरडही करतात. पण तीच गोष्ट मुलांनी केलेली चालते – हे दुटप्पी पणाचे आहे. भान सर्वांनी ठेवले पाहिजे मुलांनी , पालकांनी , समाजाने , मुलींनी आणि स्त्रियांनीही. बऱ्याच वेळेला एक स्त्रीच दुसऱ्या स्त्रीच्या अवहेलनेला असुरक्षिततेला कारणीभूत असते , हे थांबायला हवे स्त्री ही कायमच जननी राहणार आहे त्या भूमिकेतून तिला बाहेर काढणे हे तिलाही शक्य नाही आणि त्या स्वातंत्र्याचा तिनेही अट्टाहास करुही नाही कारण त्याने unbalance. तयार होईल .तिच्या कार्यक्षेत्राचा आवाका वाढतोय आणि तिचा आत्मविश्वास वाढतोय व तो समाजाच्या उन्नतीसाठी अत्यंत आवश्यक आहे हेही तेवढेच खरे व तिला सक्षम करण्यासाठी प्रयत्न व्हायला हवेत स्त्री केवळ सुरक्षित पणे नाही तर मनमोकळेपणाने समाजात वावरली पाहिजे तरच आपल्या पुरोगामी म्हणण्याला अर्थ आहे निर्भया व तशा हिडीस गोष्टी घडू नयेत यासाठी या गुन्हेगारांना लवकरात लवकर मोठी शिक्षा हवीच, जेणेकरून असे प्रसंग परत होणार नाहीत. पण त्याबरोबरच एक नवी दृष्टी असलेली सामाजिक जाणीव आणि संस्कार घडवण्याची ही तेवढीच गरज आहे मगच त्या यत्र नार्यस्तु पूज्यंते रमन्ते तत्र देवता (जिथे स्त्रीची पूजा होते किंवा जिथे स्त्री पूजनीय असते तिथे देवाचा वास असतो) उक्तीला अर्थ आहे महिला दिनाच्या सर्व माता-भगिनी, मैत्रिणींना शुभेच्छा !!!
नको हारतुरे नको मानसन्मान,माणुस म्हणुन वागव तिला हीच फक्त तुझ्याकडुन अपेक्षाकरतेच तडजोडी ती क्षणोक्षणी,वात्सल्य मांगल्याच्या बेडीत अडकवुन नको करुस तिला शिक्षा शरीरबल कमी तरी नाही ती अबला,कणखर ती, अभेद्य ती, अमुल्य तीसंकटी सर्व चराचरा घेऊन पदराखाली करतेच ना ती रक्षामहानतेचा तिच्या जागर फक्त एक दिवस??बुद्धीचा न मिरवता कधीच तोरा, नजरेत ठेवते ती प्रत्येक लक्षाप्रेमळ ती, कोमल ती,गृहीत नको धरु दुखावते ती, संतापते ती,लावशील ठेच तिच्या आत्मसन्मानाला तर होईल ती सर्वभक्षाचाणाक्ष ती, समंजस ती बुद्धिमान तीसोडुन सगळा अहंकार रे समाजपुरुषा, घे तिच्याकडुन माणुसकीची दिक्षानको हारतुरे नको मानसन्मानमाणुस म्हणुन वागव तिला हीच फक्त तुझ्याकडुन अपेक्षा……