किती गंध ल्यावे किती धुंद व्हावे
सुखाने सुखाला किती जोजवावे
तुझ्या मिठीचा मिळता सहारा
मी मोहरून स्वतःस विसरून जावे..

ऋतू कोवळे ते मनामनाचे
तुझ्याच पाशी येऊन थांबलेले
नको तो अबोला मना क्षीणवणारा पुन्हा पुन्हा किती तुला समजवावे..!

पुन्हा एकदा फिरून चांदणे पांघरावे
तुला आठवुनी सुखा जोजवावे
किती ही दुरावा पुन्हा पुन्हा यावा
परि मनाला मनाने समजून घ्यावे…!

कशी करावी रुजवात कळे ना
कसे मनवावे तुला ते ही जमेना
पुन्हा सुखाची सुरुवात व्हावी
पुन्हा नव्याने रुजून यावे…!