बाप्पा तुझे येणे, बाप्पा तुझे जाणे?
आणि आमचे उगा मिरवणे….
आम्ही बाप्पा आणला….
आम्ही बाप्पा बसवला….
आम्ही नैवेद्य दाखवला….
आम्ही बाप्पा विसर्जित केला…
अनादी, अनंत तो एक!
त्याला काय कोण बनवेल अन् बुडवेल?
अनंत पिढ्या आल्या…
अनंत पिढ्या गेल्या….
बाप्पा तरीही उरला…
काळ कधी का थांबेल?…
बाप्पा पण कधी न संपेल…
आपल्या आधी तोच एक….
आपल्या नंतरही तोच एक….
त्यास काय कोणाची गरज?….
मग काय हा उत्सव दहाचं दिसांचा?…
का न करावा तो रोजचा?….
आपुले येणे, आपुले जाणे,
त्यामधले क्षणभंगुर हे जगणे….
जगण्याचाच या उत्सव करावा….
अन् रोजचं बाप्पा मनी बसवावा….
सजावट करावी विचारांची…
रोषणाई मनातल्या प्रेमाची…
नैवेद्य दाखवावा सत्याचा….
फुले दया, क्षमा, शांतीची….
अन् आरती सुंदर शब्दांची….
रोजचं क्रोध, मोह, मत्सर विसर्जित व्हावा….
हिशोब आजच्या भावनांचा आजचं पूर्ण व्हावा…
असा बाप्पा रोजचं का न पुजावा?….
रोज नव्याने मनी बाप्पा असा जागवावा….
अन् उत्सव आयुष्याचा रोज नव्याने साजरा व्हावा….
सर्वांना गणेशोत्सवाच्या आरोग्यमय शुभेच्छा
मनातल्या भावनांचं स्मरणीय शब्दरुप