अस्तित्व

माहेरच्या देवीची ओटी भरायला ती गेली होती.

जोरदार पावसामूळे रात्री परत यायला उशीर होणार होता.

पाऊस वाढल्यानं ती माहेरीच थांबली.

अन् रात्री शेजारी ती नसल्यानं तो त्या रिकाम्या जागेकडं पहातच बसला.

आपण आतून पोकळ आहोत अन् आपला भरीवपणा..

आपली शक्ती आपल्या जवळ नसण्याच्या जाणीवेनं तो शहारुन गेला.